Was Walt Disney een fascist?

 Een van de meer merkwaardige aanklachten tegen Disney was dat hij een geheime nazi was. Een paar blanke supremacistische groepen koesteren dit idee nog steeds. Hun beste bewijs is een verkeerde interpretatie van de korte film "Der Fuehrer's Face" (1943), waarin Donald te zien is in een nazi-uniform, hakenkruizen en zo. Uiteindelijk komen we erachter dat het allemaal een nachtmerrie is, maar dat weerhoudt de racisten er niet van. Een minder bekende korte soms geciteerde is "The Wayward Canary" uit 1932, waarin Mickey wordt gezien met behulp van een sigarettenaansteker met een hakenkruis op de zijkant geschilderd.

Dit is op zijn best allemaal indirect, maar andere suggestieve details zijn aan het licht gekomen. In 1933 werd de Duits-Amerikaanse Bund opgericht door Fritz Kuhn. Kuhn was blijkbaar nogal een personage - hij had Hitler begin jaren dertig ontmoet en werd naar verluidt diep verafschuwd door de nazi-leider. De Bund, een vereniging van Duitse immigranten naar Amerika, had een duidelijke pro-nazi-neiging. Disney-animator Art Babbitt beweerde dat zijn baas een sterke interesse had in, zo niet regelrechte sympathie voor, de Bund:

In de onmiddellijke jaren voordat we de oorlog ingingen was er een kleine, maar fel loyale, denk ik juridische, aanhang van de nazi-partij ... Er waren open vergaderingen, iedereen kon aanwezig zijn en ik wilde zelf zien wat er aan de hand was. Meer dan eens zag ik Walt Disney en [Disney's advocaat] Gunther Lessing daar, samen met veel prominente door de nazi's geteisterde Hollywood-persoonlijkheden. Disney ging de hele tijd naar vergaderingen.

De Duitse filmmaker Leni Riefenstahl, wiens documentaires in het midden van de jaren '30 hadden geholpen om de nazi's te verheerlijken, beweerde dat "na de Kristallnacht [1938], ze elke studio in Hollywood benaderde op zoek naar werk. Geen studiohoofd zou zelfs haar films screenen, behalve Walt Disney. Hij vertelde haar dat hij haar werk bewonderde, maar als bekend werd dat hij overweegt haar in te huren, zou dat zijn reputatie schaden."

Voor het grootste deel lijkt Disney geen sterke politieke opvattingen te hebben gehad - zijn politiek leek zich te keren tegen alles wat nodig was om zijn studio draaiende te houden. Het is waarschijnlijk dat zijn interesse in de Duits-Amerikaanse Bund voortkwam uit de wens om relaties met Duitsland te smeden voor mogelijke filmdistributie daar. Aan de andere kant was er veel antisemitisch gevoel in de Disney-studio. Hoewel niemand specifiek vooringenomenheid aan Disney zelf kan toeschrijven, waren Joodse mensen klaar voer voor de kokhalzen van de animators en Disney keurde elke scène goed in elke korte die de studio maakte. In één scène in de originele versie van "The Three Little Pigs" komt de Big Bad Wolf verkleed als stereotiepe Joodse marskramer aan de deur. Disney veranderde de scène na klachten van Joodse groepen. Ze hebben ze niet allemaal gevangen. In het korte "The Opry House" is Mickey Mouse gekleed en dansend te zien als een chassidische jood.

Disney had wel oprechte meningen over een paar dingen - hij was virulent anticommunistisch en hij was achterdochtig tegenover vakbonden, net als andere studiohoofden van zijn tijd. In 1941 werd een staking tegen de Disney-studio's uitgeroepen door animators en andere kunstenaars ontevreden dat ze geen krediet op het scherm kregen voor hun werk en minder betaald kregen dan animators in andere studio's. Walt vond dat zijn bedrijf meer een familie was en dat de kameraadschap compenseerde voor ondermaatse lonen. Hij beschouwde de staking als een gevolg van de "groeiende communistische samenzwering" in de Verenigde Staten. Het geschil eindigde bitter en verhardde Disney's conservatieve en anticommunistische houding.

Uiteindelijk werd hij opgeroepen voor het House Un-American Activities Committee als een vriendelijke getuige, met namen van vermoedelijke communisten in Hollywood. (Het volledige transcript van zijn getuigenis is hierte lezen :) Er is overtuigend bewijs dat hij een FBI informant was. Deze bewering komt echter uit Marc Eliots boek Walt Disney: America's Dark Prince, dat weliswaar grotendeels feitelijk is, maar wel delen heeft die een goede ontmaskering kunnen gebruiken. Neem dit dus in met een grote dosis zout.