Een emigrant is iemand die zijn verantwoordelijkheid voor zijn landgenoten ontvlucht
Door: Juliaan van Acker , 18:31, 25 september 2019
De beschaving van de Azteken, van de Indianen, van Afrikaanse koninkrijken en van de Aboriginals is vernietigd ten gevolge van immigratie. De beschaving in Noord-Amerika en in Europa is nu aan de beurt. Dat gaat langzaam, zodat velen het niet opmerken. Een duidelijk teken is nochtans de ontwrichting van ons rechtssysteem, door niets ontziende criminelen die uit een andere cultuur komen. Als het beleid niet wordt gewijzigd, is het einde van onze beschaving in zicht. Daar kan geen twijfel over bestaan.
In deze bijdrage wordt dieper ingegaan op de stelling dat emigratie van een groot deel van de middenklasse, van goedwillende en dynamische burgers en van de goed opgeleiden een ramp is voor de achterblijvers en dat immigratie van miljoenen mensen met normen en waarden die niet verenigbaar zijn met de onze, een ramp is voor Europa en Noord-Amerika.
Een juist politiek beleid zou tot doel hebben dat emigratie voor niemand een noodzaak is. In de huidige tijd zou dit betekenen dat in het Midden-Oosten, in zwart Afrika en in Latijns-Amerika vrede welzijn en welvaart heerst. Dit wil onder meer zeggen dat alle kinderen, meisjes en jongens naar school kunnen gaan en goed onderwijs krijgen, dat er voldoende werkgelegenheid is, dat in die regio’s overal ziekenhuizen zijn waar zorg van hoge kwaliteit wordt geleverd, dat er sociale voorzieningen zijn zoals werkloosheidsuitkeringen en pensioenen, dat de politie waakt over de veiligheid van de burgers en dat de overheid zorgt voor een rechtvaardige verdeling van de welvaart.
Vrede, welzijn en welvaart kunnen in het Midden-Oosten, zwart Afrika en Latijns-Amerika worden bereikt. Alle rassen en etnische groepen zijn gelijkwaardig. De intelligentie en de talenten zijn gelijkelijk verdeeld. Als er verschillen zijn in prestaties, dan is dit een gevolg van de omstandigheden waarin de kinderen opgroeien. Economische, sociale, politieke en religieuze factoren kunnen er oorzaak van zijn dat bij grote groepen mensen de talenten onvoldoende ontplooid kunnen worden of dat de creativiteit wordt afgeremd. Eén ding staat vast: elk volk heeft de potentie om in eigen land voorspoed te brengen. Wie daar anders over denkt is racistisch.
De meeste mensen van eender welk ras, van eender welke etnische groep, van eender welke religie zijn van goede wil. Zij willen niets liever dan in vrede te leven. Zij willen solidair zijn met hun medemensen en zij zullen hun bijdrage leveren voor het welzijn en de welvaart van hun landgenoten.
Hoe komt het dan dat in de eerder genoemde regio’s zoveel mensen in mensonwaardige omstandigheden leven of elkaar naar het leven staan? Er kunnen veel oorzaken genoemd worden, die verschillen al naar gelang de regio. Die toestand kan in verband staan met geografische factoren, economische tegenslag of met buitenlandse machten die de eigen ontwikkeling van het volk verhinderen. Maar de belangrijkste oorzaak ligt bij diegenen, uit het eigen volk, die hun medemensen niet kunnen of willen mobiliseren om tegenslagen en achterstand te overkomen. Een kleine groep trekt alle macht en rijkdom naar zich toe, verdeelt de mensen om te kunnen heersen, is door en door corrupt, waardoor ze zelf een voorbeeld zijn dat velen aanzet om even meedogenloos en egoïstisch door het leven te gaan. Als een baas in een fabriek op autoritaire wijze de werknemers onderdrukt, zullen de ploegbazen even autoritair hun ondergeschikten behandelen. Hetzelfde geldt op landelijk niveau.
Een emigrant is iemand die zijn verantwoordelijkheid voor zijn landgenoten ontvlucht. Het is vooral de middenklasse die vertrekt of mensen met een redelijke opleiding, voor zoverre dit laatste in hun land mogelijk is. Wie in zijn eigen cultuur blijft, zijn land helpt opbouwen, het eigen cultureel erfgoed goed beheert en het beste van zijn beschaving vertegenwoordigt, heeft iets gepresteerd waar hij geweldig trots op kan zijn. In het Midden-Oosten, Afrika en Latijns-Amerika zijn er prachtige steden en landschappen, schitterende overblijfselen uit de tijd dat hun beschaving een hoogtepunt kende, tradities die de bewondering van de gehele wereld opwekken. Wat een verschil met de wereld van een immigrant, die zich niet kan integreren, vaak het handje moet ophouden en ontworteld is geraakt.
Er zijn immigranten waarvan het vertrek een verlies zou zijn voor onze samenleving. Te denken valt aan al diegenen die een verantwoordelijke positie hebben ingenomen, of aan immigranten die bijdragen aan het kunst- en cultuurleven en aan de wetenschap. Dit zijn echter diegenen die een belangrijke voorbeeldfunctie kunnen leveren en in de landen van herkomst de grote sprong voorwaarts zouden kunnen op gang brengen.
De situatie in het Midden-Oosten en zwart Afrika kan slechts verbeteren als de macht van de corrupte leiders wordt gebroken en de immigranten uit Europa massaal terugkeren naar de landen van herkomst. Europa kan de terugkeerders militair en economisch bijstaan om dit mogelijk te maken.
Onze westerse beschaving is op meerdere terreinen ongeëvenaard. Op twee terreinen hebben we een voorsprong van vier of vijf eeuwen op de rest van de wereld. Dat is ten eerste de ethische grondslag van onze beschaving en ten tweede onze manier van denken, die gefundeerd is op een kritische grondhouding en op volstrekte vrijheid van meningsuiting. Door die voorsprong van eeuwen is het voor immigranten nagenoeg onmogelijk zich te integreren. Een gevolg hiervan is dat ze hun eigen normen en waarden in onze beschaving willen inbrengen en dat door een volstrekt andere manier van denken echte communicatie onmogelijk is.
Beide gevolgen ondermijnen meer en meer de westerse beschaving. Als bijvoorbeeld een politieke partij voor allochtonen wordt opgericht, worden in de Tweede Kamer discussies gevoerd waar de ene groep de andere niet kan begrijpen. Frustraties alom. Immigranten raken verbitterd en zetten zich af tegen onze beschaving. Treiteren en het gebruik van intimidatie of geweld is nooit ver weg. Het dragen van de niqab en het zwartepietendebat zijn hier voorbeelden van. Een ander voorbeeld is het oprichten van islamitische scholen. Het valt niet te ontkennen dat de kinderen daar worden geïndoctrineerd met waarden en normen die haaks op de onze staan. De verdere en misschien definitieve ondermijning van onze beschaving wordt daar voorbereid.
Onze westerse ethiek en manier van denken bieden niet automatisch een reden om trots op te zijn. Onze ethische normen en waarden worden al te vaak met de voeten getreden en niet veel mensen zijn in staat tot zelfkritiek of ze staan niet open voor andere meningen. Onze ethiek en onze vrijheid van denken vergen een continue strijd, vooral dan tegen de machthebbers die ook in onze beschaving steeds weer proberen de meeste macht en welvaart naar zich toe te trekken. Zij doen het op sluikse wijze, om niet de indruk te geven dat ze zich niets aantrekken van onze ethiek. Soms zijn ze zo vermetel om in naam van de ethiek hun eigenbelang te dienen.
Daarom is het goed even te wijzen op onze belangrijkste ethische normen (wat tussen haakjes staat is in andere beschavingen ver te zoeken, alhoewel ook wij niet altijd vrijuit gaan):
- bemin uw vijanden (waardoor tegenstanders altijd gerespecteerd worden, – wij vermoorden geen advocaten-, en waardoor zelfs criminelen humaan worden behandeld)
- geef het brood uit uw mond aan wie honger heeft (waardoor overdreven rijkdom en het graaien schandalige vormen van onrecht zijn; de rijkste olielanden grenzen aan de armste landen ter wereld)
- heb uw naasten onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig lief (waardoor er nooit een argument gevonden kan worden voor echtscheiding, voor vrouwenonderdrukking, voor steniging, voor eerwraak)
Om ons hier te beperken tot Europa: als we deze drie ethische normen respecteren, dan geven we aan de hele wereld het voorbeeld om van de aarde een aards paradijs te maken. Het voorbeeld geven is genoeg. We hoeven de anderen niet de les te lezen. We hoeven de anderen niet te zeggen hoe ze de mensenrechten moeten respecteren. In andere landen willen de meeste mensen niets liever dan die rechten respecteren. Als alle immigranten uit Europa terugkeren naar de landen van herkomst, zullen zij met hun Europese ervaring in die landen vrede, welzijn en welvaart kunnen brengen. De Europeanen zelf zullen uit ethisch plichtsbesef solidair met hen zijn, in woord en vooral in daad.
Opdat de teruggekeerde immigranten en de mensen van goede wil in al die landen de kans zouden hebben menswaardige levensomstandigheden te creëren moeten diegenen die dit belemmeren hun macht worden ontnomen. Nu kunnen zij hun posities behouden en vooruitgang in hun landen tegenhouden, ondermeer dank zij internationale organisaties zoals de Verenigde Naties. Deze organisaties moeten zo snel mogelijk afgeschaft worden, want ze zijn een instrument geworden in handen van door en door corrupte machthebbers. Deze laatsten laten zich in die organisaties vertegenwoordigen door hun handlangers.
De kracht voor een politiek beleid die in alle landen vrede, welzijn en welvaart mogelijk kan maken, is gefundeerd op nationale trots, de eigen identiteit en verbondenheid tussen mensen die een gemeenschappelijke geschiedenis delen. Daarom moet Europa een confederatie van nationale staten worden, die samenwerken op economisch vlak en op het gebied van defensie. Het buitenlands beleid moet gebaseerd zijn op vriendschapsverdragen tussen individuele landen die met elkaar een broederband aangaan. Elk land behoudt zijn eigen identiteit en nationale trots. Europese landen worden zo machtig en welvarend dat ze solidair kunnen zijn met landen in het Midden-Oosten en Afrika. Het is niet uitgesloten dat blanke Amerikanen zich komen vestigen in een moslimvrij Europa, omdat in Noord Amerika de massa-immigratie tot een uitzichtloze burgeroorlog geleid zal hebben.
We hebben dringend behoefte aan politici die de moed hebben luidop te zeggen wat ze in de grond van hun hart weten, namelijk dat de massa-immigratie van moslims en van zwarten uit Afrika verschrikkelijke gevolgen heeft die in kracht zullen toenemen. Dit leidt onherroepelijk tot het einde van de Europese beschaving. Niet alleen wij zullen hiervan het slachtoffer zijn, maar ook in het Midden-Oosten en in zwart Afrika zal de hoop op verbetering vervliegen. De enige macht die deze landen op weg naar vrede, welzijn en welvaart kan helpen, namelijk een krachtig Europa, zal machteloos geworden zijn.
Er is echter hoop. Mede door de torenhoge schuldenlast van de landen en de gevolgen van de klimaatcrisis, zal de massa-immigratie escaleren in een uitholling van de sociale voorzieningen, een verarming van de middenklasse en uiteindelijk in (burger-)oorlogen en geweld. Het positieve hieraan is dat we gedwongen zullen worden radicale politieke maatregelen te nemen. Wat nu nog voor onmogelijk wordt gehouden zal mainstream worden.
Bron: https://tpo.nl/2019/09/25/immigratie-brengt-veel-ellende-emigratie-ook/