De verheerlijking van de collaboratie blijft wijdverspreid binnen Vlaams Belang. Ook de recente aanwervingspolitiek toont dat de partij innig vergroeid blijft met het zwarte Vlaamse verleden.
Reacties op de bloemenhulde aan een notoir SS-soldaatdoor gemeenteraadslid Carrera Neefs tonen hoe binnen Vlaams Belang de verheerlijking van de collaboratie bon ton blijft. De sussende woorden van voorzitter Tom Van Grieken botsen met de donkerbruine daden en commentaren van de partijonderbuik. Ook de recente aanwervingspolitiek toont dat de partij met gespleten tong spreekt.
‘Mijn eer is TROUW’ (sic). Met die woorden reageerde voormalig Antwerps gemeenteraadslid voor Vlaams Belang, Ledy Broeckx op een Facebookpost van een ander voormalig gemeenteraadslid van de partij, Jan De Beule. ’Mijn eer is trouw’ is een vertaling van het motto van de SS: ‘Meine Ehre heißt Treue’. Het stond geschreven op de gespen van de SS’ers. In Duitsland en Oostenrijk is de uitspraak, net als de Hitlergroet, verboden.De reactie van Ledy Broeckx kwam er na de commotie die was ontstaan toen bleek dat Carrera Neefs, gemeenteraadslid voor Vlaams Belang in Wuustwezel en lid van de neofascistische jongerenorganisatie Schild & Vrienden, bloemen was gaan neerleggen aan het graf van SS’er Willem Heubel. Ze deed dat in een dirndl, traditionele Beiers-Oostenrijkse klederdracht, en postte foto’s en een filmpje op sociale media.
Het graf van Willem Heubel werd niet lukraak gekozen. Hij was de eerste Nederlandse vrijwilliger voor de Waffen-SS en de broer van wijlen Florrie Rost van Tonnigen-Heubel. Die kreeg de bijnaam “Zwarte Weduwe” en wordt op handen gedragen door Vlaamse en Nederlandse neonazi’s en extremistische nationalisten.
Ledy Broeckx
Jan De Beule postte zijn bedenkingen op Facebook. Ze maken duidelijk dat de bloemenhulde van SS’ers – en in het bijzonder van de notoire Nederlandse collaboratiefamilie – geen alleenstaand feit is.
“Mevrouw Florentine Rost van Tonningen, morgen (14/11, de verjaardag van de Zwarte Weduwe, TR, ToC) zal ik zelf door omstandigheden uitzonderlijk geen bloemen op je graf leggen. Maar lieve Asa je bent altijd in onze gedachten samen met uw geliefde echtgenoot en broer Wim.”
Afsluitend volgde een stevige sneer naar zijn partijgenoten die niet openlijk kamp durven kiezen:
“Aan alle partij slaven die kruipen voor het geld en alle moraalridders een welgemeende rot op! Onze Eer is Trouw. Hou Zee.”
Ledy Broeckx is niet de enige, maar wel de in Vlaams-nationalistische kringen belangrijkste die reageerde op de post van Jan De Beule. Bij het grote publiek is Ledy Broeckx wellicht minder bekend, maar als verbondsleider van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ)van 1985 tot 1997 drukte ze jarenlang haar stempel op de jeugdvereniging waar onnoemelijk veel (kinderen van) Vlaams Belangers ideologisch gekneed en gevormd werden.
De kijkers van de televisiereeks Kinderen van de collaboratieherinneren zich Ledy Broeckx misschien als iemand die, samen met de intussen overleden Jan Tollenaere (ex-N-VA), ook voor de camera nostalgisch terugblikte op het nazitijdperk.
Aan de muur bij haar thuis in Borgerhout hangt het portret van “nonkel Jef in zijn uniform” met SS-insignes aan de kraag. Het uniform van de Vlaamse Waffen-SS-eenheid Langemarck. “Ik ben daar trots op”, verklaarde Ledy Broeckx. “Hij hangt daar uit respect en eerbied. Ze móésten dat doen.”
De televisiekijkers kregen echter niet te zien wat wijlen Luc Beyer de Ryke bij zijn bezoek aan Ledy Broeckx thuis wel te zien kreeg. De voormalige RTBF-journalist ging voor zijn boek Ils avaient leurs raisons. 14-18 & 40-45. La collaboration en Flandre bij Broeckx op bezoek.
Hij beschrijft hoe er onder andere een kandelaar met de Nederlandstalige vertaling van ‘Meine Ehre heißt Treue’ stond, en op het bureel een beker en een fles wijn. Op de beker: een beeltenis van Adolf Hitler en Eva Braun, op de fles wijn zit een etiket waarop staat: ‘Ein Volk, Ein Reich, Ein Führer’.
Door Beyer de Ryke gevraagd naar haar visie op de gaskamers en de Shoah zegt Broeckx:
“Hebben ze bestaan? Volgens serieuze onderzoekers was er in de kampen een tekort aan voedsel. Zelfs voor de bewakers. Vele gevangenen stierven de hongerdood. Men moest hun lichamen verbranden. Maar de gaskamers lijken een fictie…”
Niet alle VNJ’ers werden geïndoctrineerd door de extreme ideeën zoals Ledy Broeckx ze verkondigde in de televisiereeks Kinderen van de collaboratie en in het boek van Luc Beyer de Rycke, maar er waren zeker en vast VNJ-afdelingen waar een nostalgie naar het Derde Rijk heerste, getuigde Wim Claeys uit eigen ervaring in de eerder genoemde televisiereeks.
In zijn boek Mijn papa was bij de SSschrijft Wim Claeys: “Toen oprichter Jaak van Haerenborgh in 1985 op pensioen ging als verbondsleider, gaf hij de fakkel door aan Ledy Broeckx. Onder haar leiding begon het VNJ erg te verrechtsen. Het werd belangrijk dat er een leger opstond van grijze soldaatjes.”
Jan De Beule
Niet enkel Ledy Broeckx, ook Jan De Beule zelf draait al een eeuwigheid mee in de buitenbaan van Vlaams Belang. De families Neefs en De Beule zijn overigens al jaren met elkaar bevriend.
Als 17-jarige werd Jan De Beule het jongste lid ooit van de als paramilitaire organisatie buiten de wet gestelde Vlaamse Militanten Orde (VMO). Hij was gemeenteraadslid in Hamme voor Vlaams Blok en nadien Vlaams Belang en actief bij Jongeren Aktief, de voorloper van de Vlaams Belang Jongeren. Jan De Beule is ook voorzitter van het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA).
Hij bezit het waarschijnlijk grootste privé-archief met betrekking tot de extreme rechterzijde in Vlaanderen. In zijn collectie zitten documenten en voorwerpen, zoals vlaggen en herkenningstekens, van VMO, Vlaams Blok, Jongeren Aktief, VNJ, NSV, Voorposten Taal Aktiekomitee (TAK)… Daarnaast heeft hij onder andere ook stukken uit het archief van de eerdergenoemde Zwarte Weduwe, Florrie Rost van Tonningen-Heubel.
Met dat materiaal, dat is opgenomen in het Vlaams Historisch Archief (VHA), werden tentoonstellingen opgezet over de VMO (2015), over de VMO-operaties Brevier, Delta en Wolfsangel (waarbij de beenderen van notoire collaborateurs Cyriel Verschaeve, Staf De Clercq en Anton Mussert werden opgegraven om ze opnieuw te begraven in ‘heilige Vlaamse grond’) en over 100 jaar Heel-Nederlandse jeugdbewegingen. De tentoonstellingen konden enkel op uitnodiging bezocht worden.
In zijn Facebookpost vermeldt De Beule verder nog dat hij niet enkel bij Wim en Florrie Heubel bloemen gaat neerleggen, maar ook “bij vele andere gevallen en gestorven Kameraden” in Vlaanderen, Nederland, Duitsland en Oekraïne. “Wij hielden en houden van deze mensen die hun leven op het spel zetten voor een betere toekomst op hun eigen idealistische manier”, klinkt het.
De Beule toont zich ook verheugd dat de opvolging klaar staat: “Persoonlijk maak ik er een erezaak van om dit te blijven doen en ben daarom ook verheugd dat er weer jonge mensen zijn als Carrera Neefs die dit spontaan ook doen. Of men dit moet plaatsen op sociale media laat ik in het midden, maar mij stoort het niet.”
Ook vele andere Vlaams Belangers stoort de bloemenhulde van Carrera Neefs niet, integendeel. De ontboezemingen van Jan De Beule, inclusief zijn ‘Onze Eer is Trouw’-uitzwaai, kregen op Facebook 114 likes, onder meer van Voorpost-actieleider Nick Van Mieghem, maar ook van Vlaams Belang-provincieraadslid Olaf Evrard en tal van mensen die plaatselijk actief zijn bij Vlaams Belang. Ook de leider van de Franstalige extreemrechtse beweging NATION Hervé Van Laethem en een gewezen kopstuk van Blood & Honour Vlaanderen gaven een like.
Gewezen Vlaams Belang-parlementslid en -gemeenteraadsfractieleider in Sint-Niklaas Frans Wymeersch schreef bij de commentaren:
“Ga er niet veel woorden aan verspillen hier op Facebook. Laat ons lessen trekken uit het verleden maar nooit vergeten. Zeker nooit bang worden van onze eigen schaduw. Daarom Carrera, respect maar… mijdt Facebook.”
Ook steevast van de partij bij dat soort gebeurtenissen is gewezen Vlaams Belang-parlementslid Rob Verreycken. Vorige week raakte nog bekend dat zijn zoon zich voor de rechtbank moet verdedigen naar aanleiding van de Hitlergroet die hij in de zomer van 2019, samen met enkele leden van de neonazistische groepering Right Wing Resistance, bracht tijdens een bezoek aan Breendonk.
In de Casinozaal van het fort dat door de nazi’s als transitkamp werd gebruikt onderweg naar de concentratiekampen, werd de authentieke neonazistische symboliek bewaard. In die ruimte, onder het hakenkruis en het opschrift ‘Meine Ehre heißt Treue’, bracht de zoon van Rob Verreycken de Hitlergroet.
Dat Rob Verreycken de post van Jan De Beule onderschrijft, is dan ook weinig verrassend. Afgelopen zomer was Verreycken op bezoek bij Constant Kusters, de leider van de Nederlandse neonazistische Volks-Unie (NVU).
Op een foto die Kusters toen publiceerde op Facebook is te zien hoe Verreycken en Kusters samen poseren aan het graf van de Zwarte Weduwe, weliswaar zonder het graf in de bijhorende commentaar te vernoemen. Constant Kusters zelf brengt naar eigen zeggen wel vaker een bezoek aan het graf van de Zwarte Weduwe. Zijn NVU organiseert er geregeld herdenkingen.Constant Kusters likete op het Facebookprofiel van Pieter Neefs, de vader van Carrera Neefs, de foto’s van de bloemenhulde. In Vlaanderen is Kusters geen onbekende. Hij is geregeld te gast bij acties van extreemrechts. Dat ook de relaties met topfiguren binnen Vlaams Belang optimaal zijn, mag blijken uit het feit dat onder meer Filip Dewinter graag met hem op de foto gaat.
Bert Deckers
Partijvoorzitter van Vlaams Belang Tom Van Grieken herhaalt geregeld dat in zijn partij geen plaats is voor extremisme. Maar een duidelijke inhoudelijke veroordeling komt er niet. Vorige week zei hij nog, door Terzake gevraagd of hij zal optreden tegen Carrera Neefs, dat zijn partij in 2024 een beleidspartij wil zijn.
Van Grieken: “De dame in kwestie zegt dat ze geen politieke bedoelingen had, en dat ze dat gedaan heeft op vraag van een nabestaande (…) Maar is het ongelofelijk dom om dat te doen in een carnavalsoutfit? Het zal nog niet zijn. In 2024 wil ik een beleidspartij zijn, en die voorvallen zijn niet leuk. Maar wat ik niet ga doen, is trial by media. Iedereen heeft bij ons het recht op het weerwoord. Er is een interne procedure opgestart, en die loopt.”
Blijkbaar voelen partijleden zich door dat soort uitspraken voldoende gesterkt om zonder gêne neonazistische motto’s te posten en openlijk de collaboratie te verheerlijken. Ze zien dat er een groot gat gaapt tussen het discours van Van Grieken dat erop gericht is Vlaams Belang salonfähig te maken en de realiteit waarbij de partij onverminderd inktzwart kleurt.
Wanneer het gaat over het aan boord hijsen van neofascisten als Dries Van Langenhove en zijn entourage is dat duidelijk zichtbaar, maar vaker zit het in details. Zo kondigde Bert Deckers vorige maand aan dat hij opnieuw aan de slag is als partijmedewerker, meer bepaald op de Dienst Sociale Media van de partij. Deckers was eerder al aan de slag voor Vlaams Belang en komt nu terug.
Vanzelfsprekend weet Tom Van Grieken dat de uitleg van Carrera Neefs niet klopt, wel omdat die hulde lang niet de eerste uitschuiver is van Neefs
Samen met Rob Verreycken is Deckers de drijvende kracht achter de propagandasite ReactNieuws. Weinig verrassend ondersteunde de site prompt de bloemenhulde door Carrera Neefs.
Geregeld gaan Verreycken en Deckers nog een stapje verder. Bijvoorbeeld toen tijdens de ‘autobetoging’van Vlaams Belang een pick-up werd gespot met een odal-rune en een Duitse adelaar. De eigenaar kon toen rekenen op de verdediging van ReactNieuws, die betoogde dat het helemaal niet om nazistische symboliek ging.
Ook toen de politie begin november de woning doorzocht van de eigenaar van de pick-up, schreeuwde ReactNieuws moord en brand omdat de politie binnenviel bij “een rechtse Vlaming”.
Ter achtergrond: de man in kwestie, E.M., postte bij de brandstichting in het geplande asielcentrum in Bilzen: “Het feestje kan beginnen. De bbq is aan” en behoort tot de entourage van de intussen opgedoekte Facebookgroep Vlaams Legioen, genoemd naar de militaire eenheid van Vlaamse vrijwilligers die met de nazi’s gingen meevechten aan het Oostfront.
Gevraagd naar welke organisatiehij als lichtend voorbeeld ziet, vernoemt Deckers het Gentse KVHV:
“Ondanks hun stijlvolle uitstraling schuwen deze Vlaamse studenten de radicaliteit allerminst. Tevens hebben zij een degelijk toekomstperspectief, één waar ook de (gewone) Vlamingen op termijn wel degelijk beter van zullen worden. Daarmee bewijzen zij dat partijpolitiek in se overbodig kan zijn en dat buitenparlementaire uitbouw én ondernemingszin meer teweeg kunnen brengen dan vetbetaalde zetels in – laat ons eerlijk zijn – soms nutteloze en vooral geldverslindende politieke instellingen. Geld verlamt immers (nogal snel) vele ambitieuze politici, ook bij de nationalistische partijen.”
Deckers gaat nu zelf opnieuw voor zo’n partij werken, maar zijn verwijzing naar het Gentse KVHV is niet toevallig. In de reeks Heilig Belangtoonde Apache al aan hoe de entourage rond het Gentse KVHV de voorbije jaren kon doordringen tot de controlekamer van Vlaams Belang.
Aangebrande koekjes
De terugkeer van figuren zoals Deckers bij Vlaams Belang is tekenend voor de gespleten aanpak van Tom Van Grieken. “Als we het hadden opgemerkt, hadden we de bestuurder de toegang ontzegd”, zei hij over de pick-uptruck op de betoging. Geen maand later haalt hij voor de Dienst Sociale Media opnieuw de man binnen die op ReactNieuws tot tweemaal toe de bestuurder van de truck verdedigde.
Eenzelfde gespletenheid zien we bij de zaak-Carrera. Officieel loopt er een tuchtonderzoek. De officiële versie is dat Neefs geen politieke bedoelingen had en de bloemen neerlegde op vraag van een nabestaande. Vanzelfsprekend weet de voorzitter van Vlaams Belang dat die uitleg niet klopt. Niet enkel omdat bloemen neerleggen op vraag van iemand doorgaans niet in een dirndl gebeurt, wel omdat de bloemenhulde lang niet de eerste uitschuiver is van Neefs.Twee maanden terug postte vader Pieter Neefs nog vol trots een foto van de nieuwe haarsnit van zijn zoon, geknipt door zijn dochter Carrera, inclusief de “voorbeeldfoto”. Dat is een foto van acteur Ralph Fiennes in de rol van Amon Goth in Schindler’s List.
Goth is de beruchte commandant van het concentratiekamp in Płaszów. Vorige week berichtte Apache ook over hoe de familie Neefs zich vrolijk maakt om de meest wansmakelijke antisemitische grappen.
Carrera Neefs kon ook lachen met de grap van Binod Lataire. Lataire is voorzitter van de motorclub Sons of Flanders en bevriend met onder meer Bert Deckers en Nick Van Mieghem. Hij was er als de kippen bij om Carrera te steunen met zijn commentaar: “Wenn alle untreu werden, So bleiben wir doch treu!” (“Als iedereen ontrouw wordt, zullen wij loyaal blijven!”).
Lataire postte apart als steunbetuiging ook nog eens vier foto’s van hem samen met Carrera Neefs. Op 9 november vorig jaar postte hij op Facebook foto’s van zijn probeersels koekjes bakken. Daarbij waren Adolf Hitler en een karikaturale jood met haakneus herkenbaar. De Facebookpost werd geliket door onder andere… Carrera Neefs.Toch is de kans dat Vlaams Belang Carrera Neefs uit de partij zet bijzonder klein. Bij Vlaams Belang worden vaker tuchtprocedures aangekondigd dan tuchtsancties uitgesproken. Het Laatste Nieuws signaleerde vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 nog vijftien Vlaams Belang-kandidaten die zich op sociale media positief hadden uitgelaten over Adolf Hitler, de Waffen-SS-eenheid Langemarck of Tomas Boutens, de veroordeelde leider van het neonazistische BBET.
Van de vijftien werden er intussen zes verkozen als gemeenteraadslid. Ze konden alle zes hun mandaat opnemen als Vlaams Belanger: Alexandra Remory in Geraardsbergen, Patrick Van Den Bosch in Zemst, Joris Vercammen in Denderleeuw en Patrick Otten in Beerse. NSDAP-sympathisant Jurgen Van Duyse was bij de verkiezingen van 2019 lijstduwer op de Vlaams Belang-lijst voor het Vlaams Parlement in de kieskring Vlaams-Brabant. Nu zetelt hij als onafhankelijk gemeenteraadslid in Vilvoorde.
Ook Ilse Annemans, die foto’s van Adolf Hitler had geliket, mocht probleemloos VB-gemeenteraadslid worden in Dendermonde en is zelfs afdelingsvoorzitter van Vlaams Belang in Dendermonde.
Een maand geleden hekelde ze op Facebook minister voor Ambtenarenzaken Petra De Sutter omwille van het feit dat ze transgender is. Kort nadat Apache Ilse Annemans daarover contacteerde, zette ze haar Facebookprofiel offline. Intussen is ze, met een licht gewijzigde naam (‘Ils Ann’), terug actief op Facebook.
Oud en nieuw
De adoratie voor de collaboratie en het geflirt met het nazisme zijn vanzelfsprekend niet nieuw in Vlaams Belang. Het blijft ook niet beperkt tot de lagere regionen. Voormalig parlementslid voor Vlaams Belang, Jurgen Verstrepen, schreef erover in zijn boek Zwart op wit. Verstrepen beschrijft daarin onder meer een bijeenkomst van Vlaams Belangers waar het nieuwe parlementaire jaar werd voorbereid:
“Plotseling stond een van de mandatarissen op: ‘We gaan een cantus doen!’ (…) Ze begonnen met vrij onschuldige studentenliederen, drinkliederen (…). Toen een volgend lied werd ingezet, viel mijn mond open van verbazing (…). Hoorde ik dit nu echt goed? Het was het Horst Wessel-lied, de officiële partijhymne van Hitlers NSDAP.”
“Na het Horst Wessel-lied werd direct ‘Wir fahren gegen England’ ingezet. En opnieuw werd door het overgrote deel luid meegezongen.”
En er volgden nog dergelijke naziliederen bij het gezelschap dat voornamelijk uit Vlaams Blok-parlementsleden in 2004 bestond. Toen Filip Dewinter zag hoe verbijsterd Verstrepen keek, zei hij: “Trek je dat niet aan, Jurgen. Het is allemaal onschuldig. Zij doen dat graag, gun ze dat pleziertje.”
Een gelijkaardig verhaaldeed De Standaard-journalist Ruud Goossens. Wanneer in februari 2015 dé kroeg waar Vlaams Belangers thuis zijn, café De Leeuw van Vlaanderen in Antwerpen, weer eens haar deuren moest sluiten, werd er een laatste drink georganiseerd. Hij hoorde er in het Vlaams zingen over “den blauwvoet” en “storm op zee”. Maar plots werd overgeschakeld op het Duits. Terug in het Nederlands volgde een lied over de joden, met als afsluiter: “Weldra zal de oven branden.”
Weer moest Filip Dewinter sussen:
“Volgens Dewinter moet dat soort dingen vooral ‘niet verkeerd geïnterpreteerd worden’. ‘Het is folklore’, bezweert hij. ‘Ik zing zulke dingen zelf niet mee, dat hebt u wel gezien. Maar het heeft geen extreemrechtse connotatie. Die foute liedjes maken nu eenmaal deel uit van het repertoire. Je moet dit café bekijken als een museum van de rechts-conservatieve Vlaamse Beweging. Ik word er zelf nostalgisch van.’”
De hoogstgeplaatste Vlaams Belanger waartegen ooit een tuchtprocedure werd aangekondigd, is Roeland Raes. Op 12 december 2008 werd de voormalige ondervoorzitter en partijideoloog veroordeeld tot vier maanden cel met uitstel. Hij had in het Nederlandse televisieprogramma Netwerk twijfels geuit over het planmatige karakter van de Holocaust. Hoewel op voorhand was gezegd dat negationisme niet geduld wordt in de partij, volgde geen sanctie tegen Roeland Raes.
Het is tekenend voor hoe het was en hoe het vandaag nog steeds is. De externe communicatielijn van Vlaams Belang schuift wel eens van hard (de lijn Dewinter) naar soft (de lijn Van Grieken). Die strategische keuzes zorgen ook intern soms voor spanningen. Maar afstand nemen van de verering van de collaboratie blijkt voor Vlaams Belang onmogelijk: ze dreigt daarmee ook de fundamenten waarop de partij is gebouwd weg te halen.
Het is daarom dat Tom Van Grieken Carrera Neefs vooral de “carnavalsoutfit” waarin ze bloemen ging neerleggen kwalijk lijkt te nemen. Aan de adoratie voor het gitzwarte verleden kan niet worden geraakt. Het geflirt met het nazisme is daar inherent aan.
Bron: https://www.apache.be/2020/11/23/de-gespleten-zwarte-tong-van-vlaams-belang/print/
